Need for Speed The Run

Voordelen

• Mooi gechoreografeerde actiescènes vormen een uniek tegenwicht voor de huidige trends in het racegenre.
• Een groot aantal auto's om uit te kiezen, elk met hun eigen statistieken en eigenaardigheden in besturing.

Nadelen

• Het verhaal is slecht geschreven en erg kort.
• Een groot gebrek aan multiplayermodi.

Need For Speed: The Run is een racegame die niet te veel nadruk legt op realisme, maar in plaats daarvan kiest voor het soort razendsnelle race-ervaring dat je op het grote scherm ziet. Het is meer Fast and the Furious dan Gran Turismo, maar nu steeds meer racegames een authentieke ervaring willen creëren, van de fysica van de voertuigen tot het merk van de fabrikant, is het verfrissend om een racegame te zien die niet bang is om grote, domme pret te zijn. De Need For Speed-serie ging nooit over het minutieus afstellen van je hot rod en het doorspitten van een complex assortiment rotors en zuigers om ervoor te zorgen dat je auto in topconditie is. In plaats daarvan gaat het om de fantasie van auto's zoals die in tv en film wordt verbeeld. The Run wijkt niet af van die formule. Het leunt er zelfs op.

Ten eerste, er is een verhaal, of tenminste de schets ervan. Na een aanvaring met de maffia betekent je laatste kans op overleven een reis door het land met boze maffiosi op je hielen. Het eigenlijke verhaal is kaal en ondervoed, maar het is slechts de aankleding voor de setting en de spelsystemen. Het uitgangspunt stelt de ontwikkelaars in staat om een reeks tracks en uitdagingen te creëren die een divers scala aan omgevingen bestrijken.

Een ander punt waarop Need For Speed: The Run afwijkt van de trend van moderne racegames is de hardnekkige vasthoudendheid aan een lineair pad. Openwereldspellen zijn de norm in bijna elk genre, maar ze zijn vooral geschikt voor racegames, waar de spanning van de open weg en de mogelijkheid om sluiproutes en geheime paden op te sporen vaak tot de meest lonende mogelijkheden behoren. The Run kiest in plaats daarvan voor strak geregisseerde sequenties. Dit betekent dat je specifieke aantallen auto's moet passeren in elke race of checkpoints moet overwinnen. Hoewel dit op sommige momenten vervelend kan zijn, brengt deze benadering van racen ook enkele voordelen met zich mee. Door de open wereld en de opkomende gameplay, die zo standaard zijn geworden in dit genre, weg te laten, is ontwikkelaar Criterion erin geslaagd om een aantal echt spannende sequenties samen te stellen die het gevoel oproepen van het soort bigbudgetactiefilms dat de game probeert na te bootsen. Dit is het soort strakke en verbluffende actie dat je nooit zou kunnen bereiken in een spel als de Forza-serie. Het zorgt ook voor een meer vergevingsgezinde uitdaging. Je tegenstanders reageren op je moeilijkheidsgraad, dus je hoeft je zelden zorgen te maken dat je al je tegenstanders voorbij scheurt en gewoon door een race heen cruist of dat je in het begin in het stof wordt achtergelaten en nooit de kans krijgt om je achterstand in te halen.

Voordelen

• Mooi gechoreografeerde actiescènes vormen een uniek tegenwicht voor de huidige trends in het racegenre.
• Een groot aantal auto's om uit te kiezen, elk met hun eigen statistieken en eigenaardigheden in besturing.

Nadelen

• Het verhaal is slecht geschreven en erg kort.
• Een groot gebrek aan multiplayermodi.